a

“Masumiyet karinesi”nin tersten anlaşılmasına ilişkin yayımladığım çok eski tarihli olmayan bir yazıya şöyle başlamışım:

Bugüne kadar bu ülkede “masumiyet karinesi” kavramının tersten anlaşıldığına dair birkaç yazı yayımlamıştım. “Yeni gözaltılar” nedeniyle bu yöndeki kanaatim daha bir kuvvetlendi. Biliyorsunuz, bu karine “medeni” ülkelerin, yani “doğal durum”da yaşamayan dünyanın olmazsa olmazlarından birisidir. Bu dünyanın “a priori”si toplumu oluşturan bireylerin “masum” olduğunun ilanıdır.. Yani “Aksi ispat edilmedikçe herkes masumdur.” Çünkü “medeni” dünya tanımı gereği “masum olmayanlar”ın bir araya geldikleri dünya değildir. İnsanlar birbirlerinin “masum” olduklarını “a priori”, yani peşinen kabul ettikleri için “savaş”ın hakim olduğu “doğal durum”u terk etmiş ve medeni bir hayat tarzını benimsemişlerdir.
11/03/2012 Yeni Şafak Gazetesi – Kürşat Bumin

“Aksi ispat edilmedikçe her insan masumdur” ilkesinin tersinden okunması ise şöyledir: “Aksi ispat edilmedikçe hiç kimse masum değildir.” (!) Tersten okunan bu “ilke” de “doğal durum”un, “savaş”ın düsturudur.

Önceki gün Hazal Özvarış’ın Prof. Büşra Ersanlı ile (yazışma yoluyla) röportajını okurken “Masumiyet karinesinin tersten okunması”nının bir kere daha iyi bir örneği ile karşı karşıya olduğumuzu gördüm.

09/03/2012 Zeynep Oral – Cumhuriyet Gazetesi

TYS’NİN EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ BİLDİRİSİ PROF. BÜŞRA ERSANLI’DAN

Sevgili Okurlar,

Atina’yı yazmaya söz vermiştim, ama o biraz bekleyecek… Dünkü (8 Mart) gazetemiz beni öyle sevindirdi ki, bu coşkuyu sürdürmeye karar verdim. Önce bir girizgâh:

Bundan 10 yıl önce, 32 yıl kesintisiz çalıştığım Milliyet gazetesinden kovulduğumu internet aracılığıyla öğrendiğimde, günlerden 28 Şubat’tı… Aynı durumda üç kadın gazeteciydik: Duygu Asena, Nilgün Cerrahoğlu ve ben… 8 Mart’a birkaç gün kala meslektaşımız Şükran Soner’den bir telefon: Cumhuriyet gazetesi işini kaybetmiş kadın gazetecilere sayfalarını açacaktı… Bizleri görmeliydiniz! Sesimize, gözümüze, yüreğimize, zihnimize, tüm duygularımıza yeniden kavuşmuş gibiydik… Hiç unutmadım!

Bu yıl, “Cumhuriyet”in kadın çalışanları 8 Mart’ta, yazma olanağı ellerinden alınmış, malum nedenlerle işsiz kalmış, hapse tıkılmış kadın yazar ve gazetecilerden yazı istemeye karar verdik. Dün Ece Temelkuran’ın “Seni Bekliyor” başlıklı enfes yazısını okudunuz. Banu Güven, kadınlar günü nedeniyle çok yoğun; Nuray Mert, kararsızdı; Büşra Ersanlı, Ayşe Berktay, Zeynep Kuray’ın yazılarının elimize ulaşması ise hapishane koşulları nedeniyle biraz zaman alacak… Onları bekliyoruz:

07/03/2012 Hazal Özvarış-T24

128 gündür Bakırköy Kadın ve Çocuk Tutukevi’nde tutuklu bulunan Prof. Dr. Büşra Ersanlı ile mektup söyleşi:
…
İddianameyi beklerken 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’ne “Artık 5 koğuşa sığmıyoruz” dediği cezaevinde giren Prof. Ersanlı’nın t24.com.tr’ye verdiği cevapları birlikte okuyalım:

‘Canlı ve neşeliyim. Sebebi çok basit…’

– Sizinle görüşenler, “canlı ve neşeli” olduğunuzu dile getiriyor. Nasılsınız? Cezaevi günleriniz nasıl geçiyor?

Evet, canlı ve neşeliyim. Sebebi çok basit: Mağduriyet pozisyonunu sevmem. Düşünceli ve üzgün görüntü bazılarını üzer, bazılarını sevindirir. Beni sevenleri üzmek istemem, bana haksızlık yapanları da sevindirmek istemem. Çaresizlik hissi insanın çalışmasını ve eğlenmesini, hayattan zevk almasını önler. Benim direniş üslubum sürekli çaresizlikten uzak durmaktır.

Cezaevinde okuyorum, yazıyorum. Dışarıda okuma fırsatı bulamadıklarımı öncelikle okuyorum. Burada 28 kişiyiz. Haftada 2 gün siyaset bilimi dersleri veriyorum: Türkiye’de Siyasal Kültür, Siyasal Sistem ve Kadın, Siyasal İdeolojiLER…