a

09/08/2012 Milliyet Gazetesi – Aslı Aydıntaşbaş

Bakan Davutoğlu’yla yargı, KCK davası ve Silivri’de yatan Prof. Büşra Ersanlı’yı konuştuk. Davutoğlu, “Bir akademisyen olarak tanıdığım Ersanlı’nın terörist olduğuna inanmıyorum” diyerek hükümet cephesinden gelen en net açıklamayı yaptı.

GİDİŞİMİZ olaylı, dönüşümüz ayrı bir olaylı geçti.
Geçen hafta Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’yla birlikte Suriye’nin Dostları toplantısına katılmak için Paris’e gitmiştik. Gidiş yolunda, bakanın, hükümetin Suriye politikasını eleştiren aydınları Esad rejiminin insanlık suçlarına duyarsız kalmakla suçlayan “Ben rahat uyuyorum. Siz rahat uyuyor musunuz?” sözleri, medyada kıyamet kopardı. Gazetemiz yazarlarından Mehmet Tezkan ve Kadri Gürsel dahil, bakanın sözlerine sert cevap yazanlar da oldu; onu haklı bulanlar da çıktı.

Ama Davutoğlu asıl ses getirecek açıklamasını, dönüş yoluna saklamış. Uçakta sohbet ederken, geziye katılmadan birkaç gün önce Silivri cezaevinde Büşra Ersanlı’yı ziyaret ettiğimi söylüyorum. İki akademisyenin aynı dönemde Boğaziçi’nde olduklarını, yıllardır akademik çalışmalarını kesiştiğini, Ersanlı’ın 28 Şubat’taki duruşu nedeniyle muhafazakar çevrelerde saygı uyandırdığını biliyordum.

08/07/2012 Cumhuriyet Gazetesi – Zeynep Oral

Türkiye’de öğretim ve öğrenim hakkı, tehdit altında. 800 üniversite öğrencisi en korkunç koşullarda sudan nedenlerle hapiste. Bu ahvalde Boğaziçi Üniversitesi’nde bir sahne:

6 bin kişilik mezuniyet töreni… “Mezun oldunuz artık ayağa kalkabilirsiniz” dendiğinde, cüppelerinin içinde gizlice törene getirmiş oldukları dev harfleri çıkarıp “TUTUKLU ÖĞRENCİLERE ÖZGÜRLÜK” yazıyorlar. O an kopan alkış ve çığlık, gözlerde biriken yaşlar nasıl bir demokraside yaşadığımızı ortaya koyuyor.

Sevgili Okurlar, bugün bu köşeyi Boğaziçi Üniversitesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nden Doç. Dr. Zeynep Gambetti’ye bırakıyorum…

…

Böylesi bir sistemin işine yarayacak yüksek öğretim kurumu üniversite değil; toplumsal ve siyasal anlamda dikenli hiçbir konuya bulaşmayan, AR-GE’den ve think-tank’ten öteye gitmeyen, stratejik ve teknolojik bilgi birikimi sağlayan yüksek okuldur. Bu zihniyete göre üniversite, bir sonraki şamarın kimden ve nasıl geleceğini bilemeyen bilgi teknisyenlerinin ürkekçe toplaştığı bir mekâna dönüştürülmelidir. Bilimsel bilgi siyaset ile ilişkilenmemeli, kendine tahsis edilen dar alandan dışarı taşmamalıdır. Burnunu dışarı uzatan yanar! İşte “ileri demokrasi”nin iki Büşra’ya ödettiği bedelin bir anlamı da budur.

07/07/2012 Radikal Gazetesi – Koray Çalışkan

İstanbul 15. Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülen 140’ı tutuklu 205 sanıklı davanın dördüncü duruşmasına katılmak için Silivri’deydim. Bu sefer yollar tutulmamış. Ortalık boş. Cezaevinin karşına dayanışma çadırları kurulmuş. Uğrayanlanara karpuz ve çay bedava. Kavrulucu sıcak altında su en büyük ihtiyaç. O karmaşada çevre duyarlılığı da bir yana bırakılmamış. Yanımdaki arkadaşım kapak toplama kutularını gösteriyor. Trakya’da salınan BDP bayraklarının hemen yanında. Duruşma salonu tenhalaşmış. Tutuklulukların moralleri iyi. Arkadaki izleyicilere el sallıyorlar. Prof. Dr. Büşra Ersanli eliyle “iyi” olduğunu söylüyor. Artık küçük Büşra denilen Büşra Beste Önder de gayet moralLi. Dün üniversiteden arkadaşları gelmiş. Birisi “İnek!” diye bağırmış. Hakim de dönüp şöyle bir bakmış. Büşra yine sınıfının en yüksek ortalamalı öğrencisi olmuş. Cezaevinde bile çalışmayı boşlamamış, bütün derslerinden en yüksek notlarla geçmiş. Savcı da dönüp bakmış mıdır bilmiyorum. Bence önüne bakmıştır. Avukatların bölümü de çok tenha. Uzaktan Fikret İlkiz’i görüyorum. Önündeki dosyaları okuyor. Çevresinde çoğu çok genç 10-12 avukat. Dün duruşmada bu genç avukatlar iddianemenin tamamının, yani 2 bin 500 sayfanın hepsinin okunmasını istedi. Bence çok yanlış bir tavır. Mahkeme salonları yargıya yetmiyor. Mahkemenin büyük olasılıkla önümüzdeki cuma ara vermesi gerekecek. Eylül, ekime kadar uzayabilecek bir ara bu. Oysa savcının hazırladığı 130 sayfalık özet iddianamenin okunmasına izin verselerdi, ifadeler hızla alınabilirdi. Cumaya kadar da birçok tutuklu sanığın serbest bırakılması mümkün olurdu. Hâlâ böyle bir imkân var. Gelecek hafta perşembe, avukatların bir bölümü tutuksuz yargılanma talebini iletecek. Ne olacağını kimse bilmiyor.

05/07/2012 taraf Gazetesi – Hidayet şefkatli Tuksal

Silivri… İstanbul’a çok yakın, güzel bir sayfiye ilçesi. Buraya ilk kez bir kadın buluşması için gitmiştim. İkinci gidişim ise, Büşra Ersanlı’nın da aralarında bulunduğu KCK davasının ilk duruşmasının yapıldığı 2 Temmuz Pazartesi günü oldu. KADER’in çağrısını gördüğümde, ben de mutlaka gitmeliyim dedim ve gittim. Sabah 7’de Taksim’de buluşup, iki otobüsle hareket ettik. Otobüsümüzde, hem KADER’den hem de başka örgütlerden kadınlar vardı. Prof. Binnaz Toprak da milletvekili kimliğiyle aramızdaydı. Yolda arama noktaları ve bu noktalarda durdurulmuş araçlar gördük. Biz herhangi bir engele takılmadan Silivri’ye ulaştık ama mahkeme etrafında alınan “aşırı” güvenlik önlemleri gerçekten komik bir durum arz ediyordu. Komikti, çünkü bu kadar “aşırı” bir tedbir, “güç” duygusundan çok, “acz”i ve “korku”yu ele veriyordu.

Mahkemenin epey uzağında bir yerde kontrolden geçerek ve elimizdeki lolipopları bırakmamız istenerek bu noktadan geçebildik. Mahkeme önüne geldiğimizde, içeri girip giremeyeceğimizi bilmiyorduk. Yaş ortalamamız 50 ve üstüydü, ne oturacak bir yer, ne de acil bir durum için düşünülmüş bir tuvalet vardı. Düşünülen tek şey 300 ana kuzusu askeri, o yaz sıcağında, güneşin altında teçhizatlı bir şekilde yan yana dizmekten ibaretti. Biz onlara acıyarak bakarken, onlar ne hissediyordu bilemiyorum. Zaman geçtikçe mahkeme önü kalabalıklaşmaya başladı. Bu arada BDP’li görevliler geldiler ve ortamı düzenlemeye başladılar. 140’ı tutuklu, 205 sanıklı bir davada, kapıda işlemler için sadece iki görevlinin olması, bu düzenlemeyi daha da önemli kılıyordu.